پوسترها-روز جهانی سرطان

World Cancer Day, 4th February 2007

World Cancer Day, 4th February 2008

World Cancer Day, 4th February 2009

...

از 4 فوریه سال 2007 یک کمپین جهانی 5 ساله باشعار " امروز کودکان-فردا جهان" با هدف پیشگیری از سرطان با داشتن عادت های سالم زندگی شروع شده...
این برنامه تا سال 2011، هر سال روی یک موضوع خاص تمرکز داره.
پوسترها به اندازه کافی گویا هست:
سال 2008، محیط عاری از دخانیات برای کوکان و جوانان
سال 2009، تشویق به داشتن شیوه زندگی با انرژی متعادل، بر پایه تغذیه سالم و فعالیت های فیزیکی

هدف برنامه امسال بالا بردن آگاهی ها در مورد ارتباط بین اضافه وزن و چاقی و سرطان هست و تلاش بر این هست که کودکان برنامه غذایی سالم و تحرک کافی داشته باشند.

...

اینکه همچین برنامه ای هست ولی دور و برآثاری نمی بینیم - منظورم چند تا سمینار و سخنرانی رسمی احتمالی و ارائه آمار نیست چون کافی نت سر خیابون ما هم بلده آمار در بیاره از اینترنت!- علت از کجاست؟
خب دنیای واقعی که به قشنگی این پوسترهای شسته رفته نیست...
پیچ و خم های اداری که هیچ پایانی ندارند، نبودن همکاری بین بخشی، موانع فرهنگی و... همه اینا هست. درست، ولی یک حداقل حرکتی یا تلاشی دیده نمی شه...
اینکه به مناسبت همچین روزهایی، نهایتا 4 تا پلاکارد پارچه ای که جدیدا فسفری شدند رو بزنیم توی خیابون، باد هم یه ورش رو بکنه و دیگه هیچی خونده نشه، نشد کار که...
چرا هرچی توی اکولوژی و اپیدمی و بهداشت خوندیم الان داره برام معنی می شه؟
چرا ما 200 سال بعد باید یه چیزایی رو بفهمیم؟
...

حسنی نگو یه دسته گل...

کی می تونه بگه که دوران کودکی اش بدون "حسنی" گذشته؟
و مامانش یا باباش براش نمی خوندن توی ده شلمرود ... حسنی... و بعد اونم جواب نمی داد تک و تنها بود...
فکر می کنم همه ما، هنوز هم چند خطی از شعر کتاب رو حفظ باشیم!
حسنی نگو یه دسته گل و دزده و مرغ فلفلی جز اولین کتابهای زندگی اکثر ما بوده!
خبر رو دیشب خوندم.
منوچهر احترامی -خالق این همه خاطره و اصالت و ماندگاری-درگذشت.
یادش گرامی وخدایش بیامرزاد...
.
.
.
[امشب توی ماشین بودم که از رادیو تمام شعر "حسنی نگو یه دسته گل" رو با صدای خود منوچهر احترامی شنیدم...
آقای احترامی ممنونیم که برای ما خاطره ساختید به این قشنگی!]

ولنتاین، کادو، شکلات، جوانان و چالش های روبرو

من اینجور موقع ها چشام از دیدن قیافه خوشحال بعضی ها گرد می شه!

می گه مامان دوستم رفته بوتاکس زده به صورتش، اخم ابروش باز شده و فلان شده... یه جوری میگه اینو که نه اینکه انگار خودش کشف کرده بوتاکس چه خاصیتی داره، انگار به جای کلستریدیوم بوتولینیوم خودش بوتولین تولید کرده!

باشه باشه... ولی اگه قابل بدونی من هم چند سال پیش دویست صفحه از اینترنت و این ور و اونور پیدا کردم در مورد بوتاکس و ترجمه کردم و مرتب کردم و دادم به استاد میکروبیولوژی به جای امتحان! تازه انگار به درد میگرن هم می خورد... مامان اون یکی دوستت میگرن نداره؟ فقط دیگه اینجوری نگاه نکن! دیدی زدم زیر خنده!

اون یکی هم اومده در مورد اینکه ولنتاین چیه و باید خرس کادو بدند و شکلات و قلب، برام با اشتیاق حرف می زنه!

ببین! من دوست ندارم ولنتاین رو... یعنی بی تفاوتم راستش... از همون 13-12 سالگی که بعضی شبا رادیو آمریکا گوش می دادم و ترانه آخر برنامه رو ضبط می کردم و یه بار گفت که فردا 14 فوریه همچین روزی هست.
خب فکر می کردم که این چه ربطی به ما می تونه داشته باشه؟
تا آخر این هفته چشمتون به فانتزی فروشی ها باشه که در حال انفجار هستند!

-کاپیتان به اندازه کافی این پست ویرگول داشت؟؟؟!!! ،،،،،،،

-کاش اون نوار کاست ها رو دوباره پیدا کنم... تو دختر شاه پریونی... پرنده آشیونت کاشکی باشم... kante kian شاهین و سپهر...

آبهای نیلگون خلیج فارس

از نیمه دوم سال 87 مردم جزایر و شهرهای ساحلی شرق خلیج فارس با پدیده ای نادر رو به رو بودند، دریای قرمز به جای آبی. کیش، قشم، هرمز و بندر کنگان و ...
کشند قرمز- red tide- دلیل مرگ ماهی ها و سایر آبزیان و پرندگان ساحلی خلیج فارس در این مدت بوده.
این موجود نوعی تک سلولی فتوسنتز کننده یا فیتو پلانکتون هست که در جمعیت زیاد به دلیل وجود رنگیزه قرمز ظاهری قرمز به آب دریا می ده.
مشکلی که اینجا وجود داره زیاد شدن جمعیت این تک سلولی و به دنبال اون کاهش اکسیژن محلول در آب هست و همینطور این موجودات نوعی نوروتوکسین تولید می کنند که سبب مرگ بقیه موجودات وابسته به دریا خواهد شد.
دلیل این افزایش جمعیت آلودگی های زیست محیطی ناشی از فعالیت های انسان، به خصوص آلودگی های نفتی- که در خلیج فارس کم نیست- و ورود فلزات سنگین و فاضلاب های صنعتی و خانگی به آبهاست که محیطی مغذی رو برای این جلبک تک سلولی فراهم می کنه.
هرچند که دلایلی از جمله تغییر فصل و تغییر دما هم گفته شده که در ایجاد این پدیده موثر هستند.
در هر اکوسیستمی گاهی تعادل به نفع یا ضرر یک گونه کمی تغییر می کنه و دوباره به حالت اول برمی گرده، اما به نظر نمی رسه چیزی که اینجا اتفاق افتاده "تغییر کم تعادل" باشه.
شاید تغییرات آب وهوا هم نقش داشته باشه ...
به هر حال رد پای بشر به چشم می خوره!
الان دارم به قشم فکر می کنم که آذرامسال اونجا بودم. درسته که طبیعت قشنگ و منحصر به فردی داشت ولی خب چیزی که به چشم میومد فقر و توسه نیافتگی جزیره بود. وقتی که ماهیگیری یکی از فعالیت های مهم اقتصادی اون حوالی باشه این پدیده مخرب دورنمای امیدوار کننده ای رو نشون نمی ده.
فقط امیدوارم که هر چه زودتر این مشکل حل بشه.

تصویر میکروسکپی متهم اصلی (Karenia brevis)