مگر می شه یه موجود بیگناه چند ماه باهات باشه و نتونی دوستش داشته باشی وقتی می بینیش؟
تا دیروز بین اون همه حس انزجار نسبت به قانونی که حکم اعدام سهیلا قدیری و خیلی های دیگه رو می ده و دلسوزی برای اون و سرنوشتش، از اینکه نوزاد 5 روزه اش رو کشته، از زاویه حاد به این کارش نگاه می کردم.
ولی وقتی خوندم که گفته عاشق بچه بوده و نمی خواسته سرنوشتی مشابه خودش پیدا کنه این کار رو کرده...
مگه می شه لگدها و حرکتای بچه رو حس کرده باشه و دوستش نداشته باشه؟ شاید از تنها موجودی که نوازش گرفته و تندی و خشونت ندیده همون بچه بوده...
تو محکوم شدی ولی اونی که تو رو محکوم کرده و جامعه دید مثبتی به بچه تو و سرنوشتش نداره.
شاید کار درستی کردی...